Capilaridad

Landscape Architecture Master Program,
Escuela Técnica Superior de Arquitectura de Barcelona, Universidad Politécnica de Catalunya

Group: Eva Andronikidou, Liliana Perez Sanchez

“Τριχοειδή αγγεία των φύλλων” _Πρόσταση διαμόρφωσης για το χωριό Portellada στο Aragon

Το χωριό δεν παρουσιάζει ιδαίτερα προβλήματα. Τοπόσημο είναι ο κοντινός καταρράκτης El Salt. Το βασικό θέμα ήταν η ανάδειξη του περιβάλλοντος τοπίου του καταρράκτη, και η έλξη των τουριστών να επισκεφθούν και το χωριό μετά από αυτόν.

Για το πρώτο, επιλέχθηκε μια συνειδητά μια διακριτική επέμβαση, μιας και το τοπίο είναι τόσο επιβλητικό, ώστε δεν χρειάζεται τίποτα για να αναδειχθεί, και φυσικά πρόθεσή μας υπήρξε να το υποστηρίξουμε κι όχι να κατασκευάσουμε μια ανταγωνιστική ως προς αυτό πρόταση. Η σηματοδότηση των μονοπατιών και των σημείων θέασης, καθώς και η διαμόρφωση σκιερών χώρων στάσης, με ελάχιστα μέσα, και κυρίως όχι ξένα προς το τοπίο, ήταν αρκετή. Το υλικό που επιλέχθηκε ήταν το ξύλο. Ένα εγκατελειμμένο αγροτικό σπίτι με εκπληκτική θέα μετατρέπεται σε μουσείο για ενημέρωση πάνω στην ιστορία και την οικολογική σημασία του ποταμού και του καταρράκτη. Δεν επιλέχθηκε καμμία επέμβαση στη φύτευση, καθώς το υπάρχον οικοσύστημα λειτουργεί απόλυτα ικανοποιητικά.

Επιλέχθηκαν διαδρομές που συνδέουν τον καταρράκτη με το χωριό, οι οποίες διαμορφώθηκαν και σηματοδοτήθηκαν κατάλληλα ώστε να διασχιστούν πεζή, ή με τη χρήση αλόγων ή ποδηλάτων. Κριτήριο επιλογής υπήρξε ως επι το πλείστον η διάσχιση διαφορετικών τοπίων, προκειμένου ο επισκέπτης να αντιλαμβάνεται το πλήθος διαφορετικών εμεπιριών και δραστηριοτήτων που συνυπάρχουν στην περιοχή, και τις διαφορετικές τοπογραφίες: το ποτάμι, οι ελαιώνες, το δάσος, οι καλλιέργειες, οι πλαγιές. Και εδώ σηματοδοτήθηκαν τα σημεία θέασης και δημιουργήθηκαν χώροι θέασης και στάσης για ανάπαυση.

Τέλος, στην πλατεία επιδιώξαμε την παρουσία του υγρού στοιχείου, ώστε να παραπέμπει άμεσα στον καταρράκτη και τη στενή σχέση του χωριού με αυτόν. Η αρχικά ισόπεδη πλατεία διαμορφώθηκε με πρανή, οι κλίσεις των οποίων χρησιμοποιήθηκαν για την συγκέντρωση και καθοδήγηση του βρόχινου νερού, που κυλά σε ρυάκια στους δρόμους που καταλήγουν στην πλατεία, και ανάλογα με την εποχή και την ποσότητα νερού και υγρασίας δημιουργούν μια διαφορετική όψη της.