Green routes

Landscape Architecture Master Program,
Escuela Técnica Superior de Arquitectura de Barcelona, Universidad Politécnica de Catalunya

Project in agricultural territories

Group: Eva andronikidou, Katerina Dimadi, Veronica Bosque

“Πράσινοι διάδρομοι” _Αποκατάσταση οικοσυστήματος αγροτικής περιοχής

Βρισκόμαστε σε μικρή παραθαλάσσια αγροτική πόλη της Καταλωνίας, που περιβάλλεται από ζώνη καλλιεργειών και αυτή με τη σειρά της από πυκνό δάσος, σε μια δομή διαδοχικών δαχτυλιδιών. Οι ζώνες αυτές οριοθετούνται μεταξύ τους από ποτάμια. Και τις τρεις διασχίζουν κάθετα χείμαρροι νερού, που καταλήγουν στη θάλασσα, γυρω από τους οποίους υπάρχουν βιομηχανίες, που επιβαρύνουν σε μεγάλο βαθμό το τοπικό οικοσύστημα. Όπως φαίνεται στους χάρτες, το πρόβλημα είναι πως τα διαφορετικά οικοσυστήματα έχουν διασπαστεί έντονα με αποτέλεσμα να μη λειτουργούν πλέον συλλογικά. Επομένως στόχος είναι η σύνδεση των διαφορετικών “νησιών”, προκειμένου να επιτευχθεί μεγαλύτερη βιοποικιλλότητα, και να διαμορφωθεί ένα δίκτυο ανθρώπινης κίνησης που δε θα επιβαρύνει τα οικοσυστήματα αυτά.
Σε αυτό το project διαπραγματευόμαστε την έννοια του “οικοτόνου”, μιας ζώνης ανάμεσα σε δύο άλλες, η οποία συγκεντρώνει τη μέγιστη βιοποικιλλότητα, καθώς συνδυάζει χαρακτηριστικά και φυτικούς όσο και ζωικούς οργανισμούς και των δύο που βρίσκονται εκατέρωθεν.
Οι χείμαρροι και οι πράσινες ζώνες που τους περιβάλλουν είναι μια εξαιρετική ευκαιρία σύνδεσης, καθώς διασχίζουν αδιάκοπα μεγάλη έκταση και μάλιστα περνούν από ζώνη σε ζώνη, ως την πόλη. Αντίθετα η εγκάρσια κίνηση έχει σοβαρό πρόβλημα. Το πρόβλημα αυτό λύνεται όταν ανακαλύπτουμε ένα πολύ παλιό κανάλι που χρησιμοποιήθηκε έντονα και διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό τον αγροτικό χαρακτήρα της περιοχής, και το οποίο διασχίζει εγκάρσια την περιοχή. Στα σημεία όπου πλέον δεν είναι ορατό ανακλύπτουμε και αναδεικνύουμε το ίχνος του, με όποιο τρόπο επιτρέπεται, κατα περίπτωση. Το χρησιμοποιούμε για να επιτύχουμε μια συνεχόμενη εγκάρσια σύνδεση με σχετικά ικανοποιητικό εύρος, τόσο στις ζώνες των χειμάρρων, όσο στα οικοσυστήματα και στην κίνηση. Εκτός αυτού, στις παρυφές των χωραφιών διαμορφώνονται μικρότεροι πράσινοι διάδρομοι σύνδεσης, που λειτουργούν σαν καταφύγιο για τη χλωρίδα και την πανίδα. Όλα αυτά επιτυγχάνονται με κατάλληλες τοπογραφικές διαμορφώσεις και έλεγχο της απορροφητικής ικανότητας του εδάφους, ώστε να διαχειριζόμαστε κατάλληλα το βρόχινο νερό και το νερό του βασικού καναλιού που αναφέρθηκε. Ολόκληρη η λύση βασίζεται στη σύνδεση εκτάσεων που ευνοούν το ίδιο οικοσύστημα και την ίδια βιοποικιλλότητα, είτε με άμεσο τρόπο, μέσω “διαδρόμων”, είτε με τη χρήση μικρότερων εκτάσεων ανάμεσα σε σχετικά μεγάλες, με τη λογική stepping stones, ώστε οι οργανισμοί να “πηδούν” πρακτικά από τη μια στην άλλη.