top of page

Create Your First Project

Start adding your projects to your portfolio. Click on "Manage Projects" to get started

Illusions of the quarantine

2021

Prints

Prints for plexiglass
Based on Odysseas Elytis' "The garden with Illusions"



(Κι) άλλη μια μέρα

Είσαι σαν ηχώ ηχώ
ώ
ώ
ό
ο
.
.
.
Επαναλαμβάνεσαι
-εσαι
-σαι
-σαι
σε
σε…
….

..
.
.
.
.


«Αυταπάτες της καραντίνας»
Βαθυτυπίες - Χαρακτικα για πλεξιγκλας, 2020
Πρόκειται για μια σειρά έργων που δημιουργήθηκαν τις ημέρες της καραντίνας, μέρες όπου η έννοια της αυταπάτης αποκτά μια άλλη διάσταση: γίνεται ένα εργαλείο επιβίωσης. Σε μια συνθήκη ελέγχου από άλλους, φόβου, περιορισμού, απαγόρευσης, εγκλεισμού, η σανίδα σωτηρίας είναι η αυταπάτη του πρόσκαιρου, του άυλου, του δυνατού να συμβεί και του όμορφου που θα έρθει. Η απόλυτα ανοίκεια αίσθηση του κινδύνου και του ελέγχου βιώνεται μέσα στον απόλυτα οικείο χώρο του σπιτιού και η φαντασία και το όνειρο γίνονται συνώνυμα της πνευματικά και διανοητικά υγειούς επιβίωσης. Ξαφνικά το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη που είναι γεμάτο από κίνηση και χρόνο που περνά, σημαίνει εντελώς άλλα πράγματα, μέσα στη συνθήκη της σχεδόν απόλυτης ακινησίας και στάσιμου χρόνου.
Οι 9 εικόνες είναι γεννημένες από την ανάγνωση χωρίων του ποιήματος, και τιτλοφορούνται από αυτά. Συνοδεύονται από 3 μικρά κείμενα, που δεν αντιστοιχούν σε συγκεκριμένη εικόνα- αλλά συνολικά στις εικόνες. Δεν προορίζονται για να εκτεθούν απαραίτητα με τη σειρά που παρουσιάζονται εδώ. Ιδανικά θα εκτίθεντο με τη σειρά που συναντιούνται στο κείμενο τα χωρία στα οποία αντιστοιχούν.
«...μια για πάντα μες στην ιδιωτική μας αιωνιότητα» Στη διάρκεια ενός σιγαρέτου που είναι η ζωή μας και όπου χαιρόμαστε και αυτοκαταστρεφόμαστε όπως άλλωστε και στους έρωτες, τις απόπειρες δημιουργίας και οπουδήποτε αλλού το μόνο φωτάκι που δεν σβήνει ακόμη κι αν ο χρόνος μας το πατά χάμω είναι το κάλλος. Η απειροελάχιστη στιγμή όπου γευτήκαμε το κάλλος και την ενσωματώσαμε μια για πάντα μες στην ιδιωτική μας αιωνιότητα.
2. «Όλα αλλάζουν συνεχώς παραμένοντας τα ίδια» Στο απλώς κυανό για το απείρως παρόμοιο». Το απόλυτο γαλήνιο γαλάζιο. Η ζωή: χιλιάδες κομμάτια διαφορετικά του ενός και του αυτού κατ ́ουσίαν κομματιού. Τι είναι λοιπόν αυτό που μας κάνει να παίζουμε διαφορετικό ρόλο σε κάθε πράξη ενός και του αυτού έργου; Γιατί εννοούμε να δοκιμαζόμαστε πάλι και πάλι; Όλα αλλάζουν συνεχώς παραμένοντας τα ίδια.
3. «Το ίδιο τιποτένιο υλικό» ...με το ίδιο τιποτένιο υλικό, αποκόμματα εικονογραφημένων περιοδικών, κάποτε και βιβλίων, μπορεί να φτάσει κανείς, με μιαν ανάλογη μαγική μαστοριά, στην τεχνική της συνεικόνας... και κατ’αναλογίαν να δώσει το όραμα ενός κόσμου όπου το γραφικό σήμα παίρνει τη θέση απλού ψηφίου και να μεταδώσει άλλου είδους ποιητικά μηνύματα, όσο κι αν η γραφή πάντοτε βγαίνει πρώτη στην τελική αναμέτρηση.
4. «Μόνο μια λάμψη ο άνθρωπος· κι αν είδες, είδες» Είναι όμως διαφορετικό το μήκος των πεπρωμένων. Θεέ μου, πόσα πολλά πράγματα, και ν ́ αντιστοιχούν μόνο σ’ ένα σκέτο σπίρτο, που το τραβάς επάνω τους· και να! Μόνο μια λάμψη ο άνθρωπος· κι αν είδες, είδες.
5. «Εκατομμυριούχοι θραυσμάτων από εικόνες» Με την κάθε μέρα που ζούμε γινόμαστε άθελά μας εκατομμυριούχοι θραυσμάτων από εικόνες που γεννάει το μέσα μας ασήμαντον.
6. «Όπως ο τρελός την ελευθερία του» Υπήρξαν μερικές περίοδοι που τις χαρήκαμε όπως ο τρελός την ελευθερία του . Το γραφείο μου – κείνο της αφανούς γεωμετρίας- κόντευε σχεδόν να μεταβληθεί σε προξενείο εμμόνων ιδεών και υπερβατικών σχημάτων.
7. «Κάτι που είναι και όχι» Μιλώ για κάτι που είναι και όχι. Κείνο το καίριο κι ένα, που το βρίσκεις σε μια πρώτη σελίδα κοριτσιού κι ώσπου να το εξηγήσεις, χάνεται. Έχουμε τόσο πολύ τριφτεί πάνω στην κοινωνία και το κοινωνικό ψεύδος που και η ασήμαντη αλήθεια, ευθέως διατυπωμένη, μοιάζει παραδοξολογία.
8. «Και σκληρή σωστή πέτρα μπορεί να γίνεται κάποτε η μοναξιά σου.» Και άλλες φορές πάλι σκέτο πούπουλο. Είναι που την βρίσκεις να διαμορφώνεται άλλοτε μέσα στην μεγάλη σύναξη των ανθρώπων κι άλλοτε πάλι στην ερημία των πάρκων, την ώρα που κι οι πάπιες ακόμη δεν σου δίνουν σημασία κι αποσύρονται στην χλόη να κοιμηθούν. Τότε είναι που νιώθεις την απελπισία να σου βγαίνει από το στόμα έξω, χωρίς ίσως την δύναμη που μπορεί να έχει ένα δηλητηριώδες φάρμακο, αλλά και χωρίς τουλάχιστον τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
9. «Άνισος ισομετρία». Ανέκαθεν στον κόσμο αυτό βασιλεύει μια κάποια όπως θα λέγαμε άνισος ισομετρία.

bottom of page